Przejdź do zawartości

Pamela Sue Martin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pamela Sue Martin
Ilustracja
Pamela Sue Martin (1977)
Data i miejsce urodzenia

5 stycznia 1953
Westport, Connecticut, USA

Zawód

aktorka, modelka, autorka

Współmałżonek

Charles Gates
(?-?; rozwód)
Jorge Brusch
(1979-1980; rozwód)
Manuel Rojas (1982-1984; rozwód)
Bruce Allen
(1990-1998; rozwód)

Lata aktywności

od 1970

Strona internetowa

Pamela Sue Martin (ur. 5 stycznia 1953 w Westport) – amerykańska aktorka i modelka. Występowała w roli Fallon Carrington z opery mydlanej ABC Dynastia.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata

[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się w Westport, w stanie Connecticut jako córka Margaret i Thomasa Martina, muzyka jazzowego grającego na bębnach[1]. W 1970 ukończyła Staples High School[2] w Westport. W 1974, kiedy miała 21 lat, jej rodzice rozwiedli się. Studiował sztukę na UCLA[3]. Miała tam rozpocząć naukę nauk ścisłych, ale nie była w stanie, kiedy otrzymała rolę Nancy Drew[3].

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Podjęła pracę na stoisku z hamburgerami za 1,45 dol. na godz. Kiedy przyjaciółka powiedziała jej, że zarabia 60 dol. na godz. jako modelka, postanowiła spróbować swoich sił w modelingu[4]. Przeniosła się do Nowym Jorku, gdzie podpisała kontrakt z nowojorską agencją i zaczęła występować w reklamach drukowanych i telewizyjnych. Rok później trafiła na duży ekran jako ciężarna nastolatka w komediodramacie Znaleźć specjalistę/Seks i nastolatek (To Find a Man, 1972) i jako pasażerka tytułowego statku w przygodowym dreszczowcu sensacyjnym Tragedia „Posejdona” (The Poseidon Adventure, 1972) u boku Gene’a Hackmana i Shelley Winters[5].

Zapadła w pamięci telewidzów jako nastoletni szpieg Nancy Drew w serialu ABC Silni chłopcy/Tajemnice Nancy Drew (The Hardy Boys/Nancy Drew Mysteries, 1977-78)[6] z Parkerem Stevensonem. W lipcu 1978 znalazła się na okładce magazynu „Playboy”[7]. Grała w telewizyjnej komedii fantasy NBC Ludzkie uczucia (Human Feelings, 1978) z udziałem Billy’ego Crystala, kinowym melodramacie sensacyjnym Dama w czerwieni (The Lady in Red, 1979) z Robertem Conradem, a także gościnnie w serialach ABC – Statek miłości (The Love Boat, 1980) i Fantastyczna wyspa (Fantasy Island, 1980).

Zdobyła międzynarodową sławę jako Fallon Carrington Colby, córka Blake’a (John Forsythe) i Alexis (Joan Collins) oraz żona Jeffa (John James) w operze mydlanej ABC Dynastia (Dynasty, 1981-1984), jednak niebawem jej rolę objęła Emma Samms[8].

W 1984 otrzymała niemiecką nagrodę Bambi[9]. 16 lutego 1985 była gospodarzem Saturday Night Live. Sporadycznie występowała na ekranie, m.in. w sitcomie CBS Różowe lata siedemdziesiąte (That ’70s Show, 2002) jako czarodziej.

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Była pierwszą kobietą, która startowała w prestiżowym turnieju polo w Sankt Moritz, rozgrywanym na śniegu[3].

Trzykrotnie rozwiedziona; z Jorge Bruschem (od 14 lutego 1979 do 1980), operatorem filmowym Manuelem Rojasem (od 22 sierpnia 1982 do 1984)[10] i Bruce’em Allenem (1990-1998), z którym ma syna Nicolasa Garlanda (ur. 15 lutego 1991)[11]. Była też związana z Hartem Bochnerem[12].

Należy do organizacji Greenpeace walczącej o ochronę środowiska.

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Filmy fabularne

[edytuj | edytuj kod]
  • 1972: Tragedia „Posejdona” (The Poseidon Adventure) jako Susan Shelby
  • 1972: Znaleźć Specjalistę (To Find a Man) jako Rosalind McCarthy
  • 1974: Buster i Billie (Buster and Billie) jako Margie Hooks
  • 1974: Poza czasem (Our Time) jako Abigail „Abby” Reed
  • 1979: Dama w czerwieni (The Lady in Red) jako Polly Franklin
  • 1985: Hosta (Torchlight) jako Lillian Weller
  • 1987: Trzaśnięcia (Flicks) jako Liz Stone
  • 1990: Zagubiony w leśnej głuszy (A Cry in the Wild) jako June Robeson
  • 2007: Soupernatural jako Rod

Filmy TV

[edytuj | edytuj kod]
  • 1973: Dziwczyny Huntington House (The Girls of Huntington House) jako Gail Dorn
  • 1974: Strzelba i kazalnica (The Gun and the Pulpit) jako Sally Underwood
  • 1977: Hemingway gra (The Hemingway Play)
  • 1978: Ludzkie uczucia (Human Feelings) jako Verna Gold
  • 1986: Silny lek (Strong Medicine) jako Celia Grey
  • 1987: Zatoka Coven (Bay Coven) jako Linda Lebon
  • 1989: Święty (The Saint: The Software Murders)
  • 1990: Klimat flisaków (Sky Trackers) jako dr Spencer Jenkins

Seriale TV

[edytuj | edytuj kod]
  • 1976: Pogoń (The Quest) jako Ginger
  • 1977-1978: Silni chłopcy/Tajemnice Nancy Drew (The Hardy Boys/Nancy Drew Mysteries) jako Nancy Drew
  • 1980: Statek miłości (The Love Boat) jako Donna Dayton
  • 1980: Fantastyczna wyspa (Fantasy Island) jako Velda Ferini
  • 1981-1984: Dynastia jako Fallon Carrington Colby
  • 1987: Alfred Hitchcock przedstawia (Alfred Hitchcock Presents) jako Melinda Jensen
  • 2002: Różowe lata siedemdziesiąte (That ’70s Show) jako Czarnoksiężnik z OZ
  • 2006: Słowo na L (The L Word) jako Linda Kennard

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Pamela Sue Martin. Listal. [dostęp 2017-08-08]. (ang.).
  2. ↑ Pamela Sue Martin Pictures. FanPix.Net. [dostęp 2021-12-04]. (ang.).
  3. ↑ a b c Pamela Sue Martin Trivia. FamousFix. [dostęp 2021-12-04]. (ang.).
  4. ↑ Wybrała miłość i zrezygnowała z roli Fallon w „Dynastii”. Producenci się zemścili. Plejada.pl, 2023-01-05. [dostęp 2023-02-04]. (pol.).
  5. ↑ Lauren Gray: Pamela Sue Martin Played Fallon Carrington on „Dynasty”. See Her Now at 68.. Best Life. [dostęp 2021-12-04]. (ang.).
  6. ↑ Pamela Sue Martin. Rotten Tomatoes. [dostęp 2017-08-08]. (ang.).
  7. ↑ Pamela Sue Martin Magazines. FamousFix. [dostęp 2021-08-08]. (ang.).
  8. ↑ Hal Erickson: Pamela Sue Martin Biography. AllMovie. [dostęp 2021-08-08]. (ang.).
  9. ↑ Pamela Sue Martin Awards. FamousFix. [dostęp 2021-08-08]. (ang.).
  10. ↑ Pamela Sue Martin Biography (1954-). Film Reference. [dostęp 2017-08-08]. (ang.).
  11. ↑ Pamela Sue Martin (5 de Janeiro de 1953). Filmow. [dostęp 2017-08-08]. (port.).
  12. ↑ Pamela Sue Martin Dating History. FamousFix. [dostęp 2017-08-08]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Fallon odeszła – niech żyje Fallon!. „Film”. nr 33/1991 (2196) (XLVI), s. 19, 22, 18 sierpnia 1991. Warszawa: RSW „Prasa-Książka- Ruch”. ISSN 0137-463X. 
  • Pamela Sue Martin. T. 14: Kolekcja Alfred Hitchcock Przedstawia. Poznań: Oxford Educational Sp. z o.o., październik 2009, s. 9. ISBN 978-83-252-0754-0.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Pamela_Sue_Martin&oldid=74605041”